Korkuteli Gündem Gazetesi

Kimi zaman hayata gelme amacımızı başkalarını mutlu etme felsefesiyle devam ettirmeye çalışıyoruz. Fakat her şeyin fazlası zarar olduğu gibi merhametin fazlası da kişiye zarar verecektir. Aşırı merhametli olan insanlar, sonunda pişman olacakları insan ilişkilerine sahip olmaya başlarlar. Bunun temel nedeni insan ilişkilerinde sağlıklı sınırı koyamamaktan kaynaklanır. Genel olarak bu insan grubuna baktığımızda mağdur veya bu durumdan muzdarip olduklarını görürüz. Artık insanlara sürekli koşturmaktan bitap düşmüşlerdir. Hasbelkader dayanamayıp karşıdaki kişiye hayır dediklerinde ise karşıdakinin ona verecek olduğu tepkinin ne olacağı endişesine kapılırlar. “Keşke böyle söylemeseydim, keşke yapmasaydım, şimdi üzülecek” kaygıları başlayacaktır.

 Aşırı merhametli olan insanlar karşı tarafa sınır koyduklarında veya insanların ona karşı davranışlarını tolere etmeye başladıklarında da kişiyi suçluluk psikolojisine itecektir. Öteki türlü sürekli verici, sürekli insanların etrafında pervane oluyorsanız bunun temel kaynağının merhamet değil, insanları memnun etmek, onay alma ihtiyacınızdan kaynaklı olduğunu fark etmeniz gerekecektir. Bunun peşinden gelen kaygılar ise sevilmeme korkusu ve yalnız kalma korkusu olacaktır. Bu aynı zamanda duygusal köleliktir. Kendi kişiliğinden fazlasıyla ödün verip başkaları için yaşamanın merhamet olduğunu düşünüyorsanız, siz henüz merhametin ne olduğunu bilmemektesiniz. Merhamet, Rahmet kelimesinden gelmektedir. İyiliktir, ihsandır, lütuftur. Canlıya, cansıza, doğaya, insana, kainata merhametli olmalıyız. Fakat herkese merhametli olmak demek, herkesin memnuniyet seviyesini en üstte tutmak anlamına gelmemektedir. Bu islami ve insani olan bir duygu değil, patolojik bir duygudur. Kalbinizi yoranlarla değil, onaranlarla dost olunuz.

Psikolog Esra Uğurlu