Yaşlılarda depresyon oranı tahminlerden yüksektir.Yaşlılıkta major depresyon hastanın yaşadığı yere göre değişiklik göstermektedir.Toplum içinde yaşayan ve fiziksel rahatsızlığı olmayanlarda %1-5,tıbbi ve cerrahi nedenle hastaneye yatmış olanlarda %12; bakımevlerinde yaşayan bilişsel açıdan sağlam; kronik fiziksel rahatsızlığı olanlarda bu oran %20-25' e kadar çıkabilmektedir.

 Yaşlılarda depresyon görülmesinin en önemli nedenleri :

Emeklilikle birlikte sosyal rolün kaybı,değer verilen bir kişiyken artık aranmayan ,sorulmayan,fikri alınmayan bir kişi haline geliyor bu sadece iş ortamında değil aile ortamında da bu hale geliyor.Yakınlarının özellikle de eşin kaybı çok önemli bir etken; bu kayıp hem ölümü düşündürdüğü hem de yalnız kalmasına neden olduğu için yaşlıyı çok fazla etkiliyor.Yaşlının bir diğer korkusu başkasına bağımlılık bu durum bazen ölüm korkusunun da önüne geçmektedir..

Hangi yaşlılar depresyon açısında daha risklidir?

a-Kadın olmak( Ancak ciddi intiharlar erkeklerde sık görülmektedir)

b-Dul veya bekar olmak

c-Gelir ve eğitim düzeyinin düşük olması

d-Sosyal desteğinin olmaması( Aile bireylerinin ilgisi yoksa ,toplumdan kendini soyutlamışsa

e-Önemli kayıpların yaşanması

f-Fiziksel bir hastalığın bulunması

g-Yaşlılığa bağlı biyokimyasal değişiklikler de ileri yaşlarda başlayan depresyon belirtilerine katkıda bulunabilmektedir.

Yaşlıya depresyon tanısı koymak zor mudur?

Evet; yaşlılarda depresyon tanısı koymak gençlere oranla daha zordur. Çünkü yaşlılar depresyonlarını çeşitli şekilde maskeleyebiliyorlar ya da inkar edebiliyorlar.Bir diğer nokta pek çok yaşlı öncelikle çeşitli psikosomatik yakınmalarla dahiliye uzmanı ya da pratisyen hekimlere başvuruyor.Yaşlının sorunları fazla ,iş yoğunluğu dolayısıyla ilgi az ,poliklinikte hastaya ayrılan süre çok kısıtlı; bu kısıtlı sürede yaşlının tüm sorunlarını hedef almak çok zor olabilmektedir.Yaşlıya ayrılan yeterli  süre hastanın güven duymasına yol açıyor; diğer türlü reçete üzerindeki tedavi mükemmel dahi olsa yaşlının gördüğü fayda çok fazla olmuyor.Bu nedenle geriatri kliniklerine başvurabilen hastalar daha şanslı denebilir.

Bunun yanında toplumda ve hekimlerde şöyle bir ön yargıda vardır: '' Yaşlıdır ,bir ayağı çukurdadır, bu yüzden üzgün görünmesi doğaldır'' .Bu ön yargının kırılması  depresyon tanısının konulmasını kolaylaştıracaktır.

Son olarak yaşlıların çok farklı durumlar için çeşitli ilaçları kullanmaları ve demans-depresyon  tablosunun bir arada bulunabilmesi tanıyı zorlaştırmaktadır.Her iki durumda da zihinsel yavaşlama,ilgisizlik ,huzursuzluk ve konsantrasyon güçlüğü,kendine bakımda azalma,davranış ve kişilik değişiklikleri  kendini gösterebiliyor.

Yaşlılarda depresyon ciddiyetle ele alınmak zorundadır, çünkü ortaya çıktığında hem çok ağır seyrediyor hem de intihar riski çok artıyor.İşin kötü tarafı yaşlılarda intiharın başarılı olma olasılığı çok yüksektir.

Depresyonda ne gibi somatik belirtiler oluyor?

Burada erken somatik belirtilere dikkat etmek gerekiyor.Uykusuzluk,kilo kaybetmekle beraber iştahsızlık ,yorgunluk,kabızlık ,başağrısı,idrar yolları ile ilgili yakınmalar, ve özellikle kadınlarda saçların dökülmesine ait yakınmalara sıkça rastlanıyor.Ayrıca yaşlılarda geçmeyen ve hiçbir tedaviye yanıt vermeyen yüz,siyatik ve pelvis ağrılarının da depresyon kaynaklı olabileceğini unutmamak gerekir.

Depresyon Tedavisi nasıldır?

 İlk bakışta karamsar gibi görünen  bu tabloya rağmen yaşlılardaki tedavisi gençler kadar etkilidir. Demanslı hastalarda depresyon varolan tablonunun ağırlaşmasına neden olduğundan demanslı hastalarda depresyon araştırılması ,varlığı durumunda da tedavi edilmesi gerekir. Ayırımın yapılamadığı durumlarda önce depresyon tedavi edilmelidir..Ancak özellikle ölüm düşüncesinden söz edenlerin uzun süre izlenmesi gerekir.Tedavi ilaç ve psikoterapi ile gerçekleşmektedir. Hızlı tedavi gerektiği ya da hastanın tedaviye yanıt vermekte direndiği durumda EKT dediğimiz elektrokonvülziv tedavide kullanılabiliyor.